Welkom op de webstek van de Vlaams-Socialistische Beweging, een anti-kapitalistische en anti-imperialistische beweging die streeft naar een soeverein en solidair Vlaanderen in een wereld van soevereine en solidaire volkeren.

Aangekondigde interessante activiteiten:

 

Activiteit Datum Locatie Organisator
We won't shut up: een film voor vrijheid 26 januari, 19u Brussel, Cinema Galeries Casal Català

 

 nieuwstenieuwsbrief Lees hier onze nieuwste nieuwsbrief, nr. 55 van januari 2020

 

* Afscheid van Joost Vandommele

* De sluipmoord op De Lijn

* Het eerste "Brussels Gewest" in 1944

* Jef Van Extergem: aan de ballingen

* Het ontstaan van de Provisional IRA

* De Turkse invasie in Rojava

 

We hebben het al eerder geschreven: zowel naar aanleiding van de Lumumba-commissie, die werd opgericht in 2000 en die in 2001 haar werkzaamheden afrondde en haar aanbevelingen presenteerde, als naar aanleiding van het proces dat in 2021 werd aangespannen tegen de Belgische staat door vijf vrouwen die door Belgische kolonialen verwekt werden bij Congolese vrouwen en bij die moeders weggehaald werden – zogezegd om hen een betere opvoeding te geven, telkens botst het Belgische establishment tegen de koloniale erfzonde van de Belgische staat.

Ten tijde van de Lumumba-commissie vroeg de voorzitter van deze commissie, toenmalig VLD-politicus Geert Versnick, om toegang te verlenen toch de koninklijke archieven. Dat werd toegestaan, maar in de marge van het positieve antwoord op de vraag van de commissie werd ook benadrukt “dat de vrijgave van de documenten geen precedent mag vormen om in de toekomst allerlei stukken op te vragen die de grondwettelijke onschendbaarheid van de koning in het gedrang kunnen brengen” (De Standaard 30 en 31 mei 2001). Met de aanbevelingen van de Lumumba-commissie werd tot vandaag niets gedaan.

Sinds jaar en dag klaagt het Belgische patronaat over de indexering. Daar heeft het trouwens de huidige stijgende energieprijzen nooit voor nodig gehad: reeds voordien heette het riedeltje dat de indexering van de lonen “onze” concurrentiekracht ten opzichte van de omringende landen aantast. Dat er bij deze bewering, ook vanuit wetenschappelijke hoek, ernstige vraagtekens worden geplaatst en dat ook de lonen in het buitenland vaak worden geïndexeerd[1], lijkt hen daarbij niet te deren. Een cynicus zou bijna durven zeggen dat VBO, Voka en Unizo de huidige stijging van de energieprijzen bijna moeten verwelkomen als nuttig instrument in hun onophoudelijke campagne tegen de indexering – ware het niet dat deze stijging natuurlijk ook de winstmarges aantast door ook de energiekosten als dusdanig op te drijven, wat – althans voor de industriële sector – zwaarder doorweegt dan de loonindexering.[2]