Het Turkse AKP-regime is samen met zijn milities op 20 januari jongstleden een oorlog gestart tegen Afrin, een enclave in Noord-Syrië met een democratisch, multicultureel en gendergelijk zelfbestuur. Afrin heeft de Turkse staat nooit bedreigd. Als gevolg van deze agressie zijn er al tientallen burgerdoden en burgergewonden gevallen. Afrin behoorde tot een van de rustigste gebieden in Noord-Syrië en was een veilige plek voor honderdduizenden vluchtelingen uit andere delen van de Syrische staat.

Een van de grootste uitdagingen van onze tijd is het veroveren van soevereiniteit, niet alleen politiek-juridisch, maar ook in de praktijk: het recht om als natie samen zelf te beslissen over de sleuteldomeinen van het maatschappelijke leven. Daarbij is ook muntsoevereiniteit van doorslaggevend belang: de mogelijkheid zelf te beslissen hoe je met je valuta omgaat. De Grieken weten er alles van: omdat zij hun drachme hadden opgegeven, zijn zij overgeleverd geworden aan de niet door hen democratisch gelegitimeerde beslissingen van de Europese Centrale Bank en werden zij gedwongen de ideologisch gedreven 'soberheids'-dictaten te ondergaan.

De illegale en illegitieme verkiezingen die door het regime in Madrid uitgeschreven werden nadat het op 27 oktober 2017 zijn staatsgreep op de instellingen van de Catalaanse Autonome Gemeenschap (CAG) uitvoerde, hebben de Catalaanse independentistische partijen verplicht om de door het Spaanse regime met gerechtelijke repressie verhinderde campagne voor de volksraadpleging van 1 oktober jongstleden toch te voeren.

Vanuit de Vlaams-Socialistische Beweging onderhouden we goede contacten met de Catalaanse partij Candidatura d'Unitat Popular (Kandidatuur voor de Volkseenheid), de radicaal linkse en onafhankelijkheidsgezinde partij die een opmerkelijke rol heeft gespeeld in de campagne rond het referendum in Catalonië (en lang daarvoor al een rol speelde). Door de radicaal basisdemocratische aard van deze partij, gecombineerd met een antikapitalistisch én soevereinistisch karakter, is die rol altijd zeer omstreden geweest. Deelname aan de gevestigde machtsstructuren druist in tegen het wezenlijke karakter van de partij, maar de omstandigheden vereisten wel enige betrokkenheid, vooral de voorbije twee jaar. In oktober en november was de V-SB aanwezig op verschillende internationale bijeenkomsten georganiseerd door CUP, alsook vertegenwoordigd als internationaal waarnemer bij het referendum van 1 oktober, op uitnodiging van CUP.