Welkom op de webstek van de Vlaams-Socialistische Beweging, een anti-kapitalistische en anti-imperialistische beweging die streeft naar een soeverein en solidair Vlaanderen in een wereld van soevereine en solidaire volkeren.

Aangekondigde interessante activiteiten:

Activiteit Datum Locatie Organisator
Doelse Feesten in het dorp dat niet wijkt! 12 augustus, hele dag Doel  
42ste Vredesfietseling Van 16 augustus tot 19 augustus Voeren - Leuven - Gent - Oostende - Veurne - Diskmuide http://vredesfietseling.eu

 

 Nieuwsbrief Lees hier onze nieuwste nieuwsbrief, nr. 51 van juli 2018

 

* Leuven Vlaams en mei '68
* Soldaatje Joachim Pohlmann
* Kanal: cultuur mag ten koste van de wijken gaan
* 40 jaar “Witte vrouwen” van St Pieters Woluwe
* Geen winkelcentrum is een park waard!
* Mensenketting voor Mawda
* Vrijheid voor Khalida Jarrar
* Engagementsverklaring Apartheidsvrije Zone
* Stem nee tegen CETA!

 

Hoewel het merendeel van de Vlamingen en Walen misschien niet eens weet waarom de Belgische staat 21 juli viert, zijn er aan deze dag een aantal tradities verbonden: een protserige parade van de lokale onderaannemer van de NAVO, een duffe toespraak van het erfelijke staatshoofd waar de gevestigde media nadien plichtsgetrouw allerhande diepzinnigheden in zullen zoeken, maar ook de benoeming van een nieuw stel edellieden.

Ongetwijfeld is de eerste normale reactie wat lacherigheid om een dergelijke archaïsche instelling en de zielige ijdelheid van diegenen die aanvaarden in dit toneelstukje mee te spelen. Maar toch is het een klein beetje meer dan een onschuldig, wat meelijwekkend tijdverdrijf: het is ook een middel waarmee de Belgische monarchie niet alleen vrienden uit de bekende salons een dienstje wenst te geven maar ook de academische en culturele elite aan zichzelf en aan de staat waar zij haar bestaansrecht aan dankt tracht te binden. Overigens leert een blik op de adellijke gunsten van de afgelopen jaren inzicht over met welk gedeelte van de bevolking de Belgische monarchie het meest verweven is en welk het het belangrijkste vindt om aan zich te binden: hoewel de occasionele zanger of wielrenner die tot baron wordt benoemd altijd met de meeste persaandacht gaat lopen, is toch vooral de wereld van het industriële en financiële grootkapitaal vaste klant (Pieter Timmermans in 2018, Michèle Sioen, Jean-Michel Froidart, Jean-Jacsques Decloedt, Etienne Davignon, Albert Frère, Jacques van Rijckevorsel in 2017, Eddy Bruyninckx, Jacsues Delen en Pierre Rion in 2016,…). Deze aanwezigheid is nog opvallender indien je enkel naar de erfelijke titels kijkt. De adeldom zelf is trouwens altijd erfelijk, in goede patriarchale traditie natuurlijk enkel in de mannelijke lijn.

50 jaar na “mei ‘68” kon het moeilijk anders dan dat er her en der artikels, interviews, essays, etc. opduiken om dat bekende/memorabele/beruchte en tevens sterk controversiële jaar met zijn evenementen in herinnering te brengen of te herdenken. Jammer maar onvermijdelijk zien we daarbij ook regelmatig een vertekening van wat er echt in 1968 en bij uitbreiding in de jaren daarvoor gebeurde, een eenzijdige belichting, het weglaten van belangrijke aspecten, etc. Dit is ook het geval met het kerstessay van mei ‘68 boegbeeld in Leuven Paul Goossens “1968, het jaar dat niet sterven wil”.