Het is onthutsend om vast te stellen hoe weinig media-aandacht er gaat naar de activiteiten van de extreem-islamistische organisatie ISIS (Islamitische Staat in Irak en Syrië) in Syrië en Irak. Veel van onze journalisten hebben de ISIS-strijders te lang beschouwd als moedige rebellen tegen de dictatuur van Basjar al-Assad, ook toen het internet al overspoeld werd met filmpjes van de gruwelijkste folteringen en moorden. Toen bleek dat sommige ‘ISIS-helden’ in die filmpjes ook Nederlands spraken, werd er dan vlug gedaan of men altijd al kritisch had gestaan tegenover ISIS. Intussen is de nieuwswaarde van het oorlogsgeweld in het Midden-Oosten afgenomen. Enkel spectaculaire feiten halen nog het nieuws, denk maar aan het recentste offensief van ISIS in Noord- en Centraal-Irak. De snelheid en het geweld waarmee dit gepaard ging: daar kon je niet naast kijken!
Op 2 juli startte ISIS een grootschalig offensief tegen het Koerdische district Kobanê in West-Koerdistan (Syrisch-Koerdistan) ofte Rojava. Ondanks de dramatische proporties van het conflict, was er amper of geen media-aandacht …
Kobanê is een van de drie gebieden in Rojava die onder controle staat van de YPG (Volksbeschermingseenheden). De YPG heeft met succes een veilige zone kunnen creëren waar de Syrische burgeroorlog zich slechts beperkt manifesteert. Het linkse bestuur in de autonome districten doet er alles aan om de burgers een normaal leven te geven, al is dat niet gemakkelijk.
De autonome districten grenzen in het noorden aan de Turkse staat, die absoluut niet blij is met Koerdisch zelfbestuur in zijn achtertuin. De Turkse staat probeert op allerlei manieren het leven de de Koerden in Rojava zuur te maken. Zo wordt de grens hermetisch afgesloten zodat de broodnodige bevoorrading van de districten niet mogelijk is. Turkije zet tevens de Iraakse Koerden onder druk om geen steun te verlenen aan de YPG. Nog erger is de steun van Turkije aan ISIS. Internationale ‘Syriëstrijders’ worden er opgevangen, krijgen er training en wapens en steken met de steun van het Turkse leger de grens over. De overvloed aan bewijzen die daarover bestaan, haalden nooit de mainstream-media. Het is nochtans zeer bezwarend voor een staat die zou willen toetreden tot de Europese Unie, dat hij hand-en-spandiensten verleent aan moordende fanatici die het gemunt hebben op andersdenkenden.
En andersdenkenden zijn er in het noorden van Syrië en Irak in overvloed. Weinig mensen in Vlaanderen weten wat voor een religieuze en etnische diversiteit daar aanwezig is. De Arabieren en de Koerden zijn meestal wel bekend, maar bijvoorbeeld de Armeniërs, de Turkmenen, de Assyriërs of de Jezidi’s zijn dat al een heel stuk minder. Al deze bevolkingsgroepen zijn het doelwit van ISIS, zowel de christenen als de moslims. Om de gruwelijkheden van ISIS te vermijden, slaan velen op de vlucht.
In Rojava voerde ISIS met de regelmaat van de klok aanvallen uit op de Koerden, wat bewijst dat ze niet uit zijn op het omverwerpen van al-Assad, maar op het uitbreiden van hun terreurbewind. De YPG slaagde er echter in om ISIS op afstand te houden. Vorig jaar kon de YPG zelfs verschillende gebieden bevrijden, waaronder de stad Serêkanîye.
Het ISIS-offensief dat nu tegen Kobanê wordt gevoerd is echter zeer hevig. ISIS zet modern militair materieel in dat in Irak werd buit gemaakt en bombardeert de regio aanhoudend. De vraag is of de YPG stand zal kunnen houden nu Kobanê van drie zijden wordt aangevallen. Intussen blijft de Turkse staat Kobanê isoleren om het verzet te breken. ISIS-strijders blijven toestromen via Turkije en de mediastilte houdt aan. Gelukkig tonen Koerden van over de hele wereld zich solidair met Kobanê. Er wordt geprobeerd om hulpmiddelen ter plaatse te krijgen en honderden mensen bieden zich aan om de YPG te vervoegen.
Als Kobanê valt, dreigt er een groot bloedbad. De Vlaams-Socialistische Beweging roept onze politici op om onmiddellijk maatregelen te nemen tegen alle staten en instellingen die ISIS direct of indirect steunen. Belgische politici die graag ‘ons’ politiek model uitdragen in het buitenland, worden nu dringend verzocht om de religieuze en etnische diversiteit in het Midden-Oosten te redden. Desnoods dienen de economische en geopolitieke belangen opzij te worden geschoven!
