De Vlaamse regering onder leiding van Kris Peeters is een offensief begonnen tegen de Raad van State. In december al kreeg dit bijzonder rechtscollege een veeg uit de pan omdat het bouw- en investeringsprojecten zo goed als onmogelijk zou maken. Vrijdag waarschuwde de Vlaamse minister-president Kris Peeters dat een negatieve uitspraak van de Raad van State in het dossier van de Oosterweelverbinding zou leiden tot een rampscenario. Hiermee wordt de Raad van State weer maar eens onder druk gezet.
De kritiek van de neoliberale Vlaamse regering komt natuurlijk niet onverwacht. De auditeur van de Raad van State wees al op het gebrek aan onafhankelijkheid van de experts die het milieu-effectenrapport over de Oosterweelverbinding opstelden. Dat de Raad van State een streep trekt door het Lange Wapperproject, wordt hiermee een stuk waarschijnlijker. Maar er is meer. Talloze investeringsprojecten zijn de laatste decennia in het gedrang gekomen door uitspraken van de Raad van State. Denken wij maar aan de vernietigingsplannen voor Doel, een reeks gewestplanwijzigingen en een veelheid aan milieuvergunningen en grote bouwprojecten.
Volgens de Vlaamse regering pleegt de Raad van State obstructie en worden de economische belangen geschaad. De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) ziet het anders. Vaak heeft de Raad van State gelijk en zijn er wel degelijk strijdigheden met hogere rechtsnormen vastgesteld. Een voorbeeld: op 2 juli 2009 neemt de toenmalige minister voor Leefmilieu, Hilde Crevits een zeer omstreden beslissing. Onder druk van de Belgische Boerenbond geeft ze een milieuvergunning voor een grote varkensstal in een landschappelijk zeer waardevol landbouwgebied in Meldert bij Hoegaarden. Op 12 oktober 2009 gaat de minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters plat op de buik en levert de bouwvergunning voor de stal. Op 29 december 2009 wordt de milieuvergunning voor de varkensstal opgeschort door de Raad van State. Motivatie? De minister ging zonder motivering voorbij aan de bijna eenduidig negatieve adviezen van de administratie!
En daar schort het schoentje. De Vlaamse politieke klasse denkt veel te vaak dat zij willekeurig beslissingen kan nemen, zelfs al zijn die strijdig met de algemene wet- en regelgeving. Als de Raad van State opmerkingen maakt, dan zou je denken dat de politiek haar beslissingen aanpast of beter motiveert, maar neen! Om te voorkomen dat omstreden investeringsprojecten worden gekelderd, beginnen de Vlaamse politici te knoeien met de wetgeving, rommelen zij in de administratie of uitten zij niet mis te verstane dreigementen aan het adres van bijvoorbeeld de Raad van State.
Tegelijkertijd doet de Vlaamse politieke klasse er alles aan om de inspraak van burgers bij investeringsprojecten te minimaliseren. Als de politiek in haar beslissingen voorbijgaat aan het wettelijk kader, dan is de Raad van State hard nodig. De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) neemt daarom de verdediging op van een instrument als de Raad van State en pleit voor onderbouwde beslissingen die niet zijn ingegeven door commerciële belangen van projectontwikkelaars, machtige lobbygroepen en dergelijke, maar door het algemeen belang.
