Alsof er op 15 juli niets is gebeurd, gaat de Belgische premier Yves Leterme onverdroten door met regeren. Hiermee is de zoveelste deadline naar de prullenmand verwezen en komen er nieuwe in zicht. In het Kamerdebat van vandaag maakt de premier er zich gemakkelijk van af door te stellen dat dit land een regering nodig heeft. Meer dan een dooddoener is het niet, want de realiteit is wel even anders.
Het wederzijdse wantrouwen in de regeringsploeg is zo groot dat er van een samenhangend beleid nauwelijks nog sprake is. Elke minister probeert de eigen gemeenschap te bedienen en dat botst; niet door de onwil om nog samen te werken, maar omdat het gewoon niet meer lukt. België bestaat uit twee naties en dat wringt in een federale staatsstructuur.
Yves Leterme moet begrijpen dat ernstig regeringswerk niet mogelijk is zolang er geen deugdelijk akkoord is over de staatshervorming. In dat licht is een nieuw uitstel onverteerbaar omdat in een chronische crisissfeer zoveel politieke en maatschappelijke problemen onopgelost blijven.
Daarom vraagt de Vlaams-Socialistische Beweging dat er snel werk wordt gemaakt van een verregaande staatshervorming, waarbij de band tussen Vlaanderen en haar hoofdstad versterkt wordt. Daarom zal het institutionele geklungel (grendels, het derde gewest, ...) van de vorige staatshervormingen moeten worden rechtgezet.
