Ieder jaar herdenken Tibetanen in ballingschap, personen van Tibetaanse afkomst en hun sympathisanten op 10 maart de opstand van het Tibetaanse volk tegen de Chinese bezetter in 1959. Ook dit jaar was het niet anders, en ook in Vlaanderen toonde men zich strijdbaar en solidair. Ook een kleine V-SB-delegatie was aanwezig op de manifestaties in Brussel (klik hier voor de persmededeling), te midden van enkele honderden mensen, waarvan de meerderheid - zoals men wel kon verwachten - van Tibetaanse afkomst bleek maar waaronder er zich toch een hoop Vlamingen bevond wier uiterlijk dit niet deed vermoeden.

 

Wat de V-SB betreft, gaat de prijs voor sympathiekste betoger naar een kereltje van een jaar of vijf, dat geheel en al spontaan het genot van het werpen van projectielen (in dit geval: kastanjes) tijdens manifestaties ontdekt scheen te hebben. Toegegeven: over genoeg kracht om de kastanjes ook daadwerkelijk in de buurt van de aanwezige politie te krijgen, beschikte-ie nog niet, en het verschil tussen politieman en betoger was hem ook nog niet geheel duidelijk. Maar ach... dat komt heus nog wel! Overigens was dit de enige spoor van 'geweld' dat wij op deze dag in het vreedzame Brussel hebben opgemerkt.

 

Het enige minpunt van de dag was dat één (1) persoon de ongerijmdheid van het zwaaien met een Belgische driekleur op een betoging die draaide rond zelfbeschikking niet scheen door te hebben. Maar dit was ook wel begrijpelijk, aangezien de persoon misschien enkel de repressieve methodes van de Chinese "Volksrepubliek" als referentiepunt heeft, en was het ook niet waard de aandacht af te leiden van de kern van deze manifestatie: dat het Tibetaanse volk recht heeft om over z'n eigen lot te beschikken, los van de dictaten van het pseudo-socialistische regime in Peking. De V-SB kan ook niet anders dan zich solidair verklaren met die krachten binnen het Tibetaanse volk die hiervoor ijveren.