Op tien juli was V-SB aanwezig op de Gulden Sporenviering in Kortrijk.
Hieronder nemen we twee van de toespraken op.
----
De Guldensporenviering oubollig? De leeuwenvlag achterhaalde romantiek?
11 juli moet een feestdag zijn, maar dan liefst geen officiële, laat staan een strijddag zijn? Wat is dat toch met die Vlamingen en met die politici die bang zijn van hun Vlaamse schaduw? Hebben zij liever dat we zwaaien met de Dexia-vlag, de vlag van hun falen en schande?
Feesten mag.
Strijden richt zich op de toekomst. De democratische strijd voor een warme, sociale, Vlaamse gemeenschap. De lange weg naar vrijheid en natievorming is belangrijker dan het gehakketak van de zoveelste staatshervorming, waarbij moeizaam veroverde deelhervormingen telkens opnieuw in vraag worden gesteld.
710 jaar geleden werd op deze Groeningekouter, het gevecht van David tegen Goliath nog eens overgedaan. Gemeentemilities en Kerels van Vlaanderen stonden er tegen de 'fine fleur', het ridderleger van hun leenheer. Opstandelingen tegen het wettelijk gezag. Het onmogelijke werd werkelijkheid. Dissidentie overwon de duistere feodaliteit. Daarom is 1302 het krachtigste symbool van onze nooit eindigende strijd voor het behoud van onze identiteit.
1302, deze Groeningekouter en De Maagd en de Leeuw van Vlaanderen, zijn en blijven sterke signalen. Hoop en geloof is de kracht van deze symbolen. Hoop en geloof in verandering en nieuwe structuren die de Vlaamse natie leiden naar een samenleving met werkgelegenheid voor iedereen, met een doortastende vergroening én alternatieve energie, met zware investeringen in het onderwijs, huisvesting en gezondheidszorg.
Vrijheid, ook 710 jaar na 1302, verovert alleen hij en zij die een identiteit heeft.
Wij zijn de fiere dragers van onze cultuur, van ons erfgoed, van onze Nederlandse taal. Wij koesteren de rijke voedingsbron van onze dialecten, maar het Standaardnederlands tilt ons boven de eigen straat en streek uit. Spreek Nederlands tegen nieuwkomers. Vlot en correct Nederlands opent een wereld van opleidingen, cultuur en jobaanbod. Voor iedereen.
Vlaanderen biedt toekomstperspectief. Het Vlaanderen waar we voor strijden kent sociaal-economische democratie, waarborgt de culturele ontwikkeling van alle burgers en ijvert voor de zo volledig mogelijke ontwikkeling van elk individu als voorwaarde voor de groei van geheel Vlaanderen.
Dit sluit hebzucht, bonussen- en graaicultuur, én losgeslagen consumentisme uit.
Met feesten alleen zetten wij geen stappen naar een warmer en socialer Vlaanderen. Daar is strijd voor nodig. Dagelijks.
*
In dit belfort werden de keuren bewaard, de documenten van de afgedwongen stadsvrijheden. Ook toen wierp het establishment vrijheid van denken, doen en handelen de bevolking niet in de schoot.
Vrijheid, én vooral een gebrek aan vrijheid, is een nooit eindigend verhaal. Op 11 juli 1302 en 710 jaar later. Vrijheid wordt veroverd en afgedwongen. Vrijheid moet je verdienen. Voor vrijheid wordt gestreden.
Feesten doen we omdat in de Lage Landen de vrijheidsstrijd eeuwenlang gevoerd werd. Maar 11 juli is en blijft een strijddag omdat dé vrijheid vandaag nog altijd belaagd wordt, in Vlaanderen, in Europa en voor zovele volkeren en mensen in de wereld.
Stijgende armoedecijfers zijn geen uiting van vrijheid. Een neoliberaal Europa streelt de hebzucht van enkelen en verdoezelt de internationale bankencriminaliteit, maar laat miljoenen mensen naar de armoedegrens glijden. Wie werkloos wordt, wie arm wordt, wie eenzaam wordt... is niet vrij.
710 jaar geleden was de Guldensporenslag een felle schreeuw tegen het duistere feodalisme. Deze schreeuw is vandaag niet gedoofd. We schreeuwen om een rechtvaardiger samenleving. We schreeuwen om de realisatie van de aloude eis voor meer zelfbestuur. Wij willen respect voor onze Vlaamse identiteit. Wij willen niet langer bedrogen worden door een carrousel van staatshervormingen. Wij willen dat er een einde komt aan de verdere verfransing van Vlaams-Brabant.
Net zoals in 1302 willen wij niet dat keizers en koningen ons besturen. Geadoreerde keizers en koningen horen enkel thuis in de wielerwereld. Wij willen de vrijheid om eigen keuzes te maken in een solidaire samenleving, in welvaart en welzijn.
11 juli: een feest omdat wij samen strijden. Het feest van de vrijheidsstrijd.
