De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) is erg tevreden met de beslissing van het Antwerpse Hof van Beroep om acht Turkse communisten vrij te spreken van terrorisme. Hiermee wordt eens te meer duidelijk dat de Belgische terreurbestrijding een politiek circus is waarin allerlei belangen een eerlijke rechtsgang verhinderen.
De zaak tegen leden van het Turkse Revolutionair Volksbevrijdingsfront (DHKC) gaat terug tot september 1999 toen wapens en valse papieren werden aangetroffen in een appartement in Duinbergen (Knokke-Heist). De betrokkenen verklaarden dat het materiaal bedoeld was om de naar België gevluchte Fehriye Erdal te beschermen die in Turkije verdacht wordt van de moord op een topindustrieel.
Van meet af aan koos de politiek en het gerecht in België voor een harde aanpak van de Turken om de goede betrekkingen met het Turkse regime niet in het gedrang te brengen. Fehriye Erdal werd in weerwil van de wet opgesloten en kwam in 2000 pas vrij na een hongerstaking van 45 dagen.
De wereldwijde ‘strijd tegen het terrorisme’ was voor sommigen het signaal om een aantal basisprincipes van onze rechtsstaat over boord te gooien. In december 2003 haalden zij hun slag thuis toen een omstreden terrorismewetgeving werd gestemd. Zelfverzekerd trok de Belgische staat nu ten strijde tegen de ‘terroristen’ van het DHKC. Met de steun van bepaalde journalisten werden de kleine misdrijven opgeblazen en aangedikt om te bewijzen dat de Turkse militanten erg gevaarlijk zijn.
In februari 2006 verschenen de beklaagden voor de Correctionele rechtbank in Brugge. Voor het proces werd de niet onbesproken rechter Freddy Troch (CD&V) vanuit Dendermonde overgeplaatst. Op basis van de nieuwe terrorismewetgeving werden er zware straffen uitgesproken. De Brusselaar Bahar Kimyongür kreeg maar liefst vier jaar cel voor het geven van een interview en het organiseren van een persconferentie. Vlak voor het proces in Brugge verdween Fehriye Erdal.
Toen Bahar Kimyongür eind april 2006 in Nederland werd aangehouden op basis van een Turks internationaal aanhoudingsbevel, lieten Belgische toppolitici verstaan dat ze de arrestant niet meer nodig hadden. Na een paar maanden liet Nederland Bahar Kimyongür weer gaan omdat er geen bezwarend materiaal was ... In september 2006 en eind januari jl. werden details bekend over de zaak. Blijkbaar was de arrestatie opgezet door hoge vertegenwoordigers van de politiek en het gerecht. Ondermeer de openbare aanklager Johan Delmulle (CD&V) was aanwezig op een geheime vergadering.
In november 2006 verzwaarde het Gentse Hof van Beroep de straffen en kwam ook Bahar Kimyongür achter de tralies terecht. Net als de anderen kreeg hij een stevig gevangenisregime opgelegd en dat voor ... inderdaad het geven van een interview en het organiseren van een persconferentie.
In april 2007 oordeelde het Hof van Cassatie in Brussel dat de overplaatsing van Freddy Troch naar Brugge onwettelijk was. Het DHKC-proces zou daarom worden overgedaan in Antwerpen. Bij de start van dit proces in september voegde de openbare aanklager nieuwe stukken toe aan het dossier. De pers kreeg een foto doorgespeeld waarop de ‘terrorist’ Bahar Kimyongür te zien is met een bazooka en nam het allemaal heel ernstig. Nochtans ging het om een verroest en versleten exemplaar dat aan de muur hing bij vrienden in Libanon.
Het vonnis van 7 februari is een flinke streep door de rekening van het Belgische establishment en mag niet zonder gevolgen blijven. Om te beginnen moet de stal van het Federaal parket en de terreurbestrijding worden uitgemest en moet de verstrengeling tussen gerecht en politiek worden bestreden. Daarna moet de terrorismewetgeving tegen het licht worden gehouden omdat je fundamentele vrijheden niet zomaar onder de mat kunt vegen. Tot slot zouden officiële verontschuldigingen voor het mislukte uitleveringsplan van april 2006 geen overbodige luxe zijn.
