Sp.a houdt bij monde van haar voorzitster, Caroline Gennez, een pleidooi om de verschillende verkiezingen te laten samenvallen. De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) is onthutst over de argumenten die sp.a daarvoor aanhaalt.
Volgens Gennez kan er niet behoorlijk bestuurd worden omdat de verkiezingen elkaar in te snel tempo opvolgen. Volgens sp.a zijn behoorlijk bestuur en democratische controle onverzoenbaar. Het getuigt van een elitaire ingesteldheid dat de politicus niet teveel zou mogen gestoord worden door de 'lastige spelbreker': de kiezer. In werkelijkheid verhult dit pleidooi vooral een specifiek partijprobleem: de angst van sp.a om uit de machtsboot te vallen door hun vaag profiel en gebrek aan alternatieven. Het enige wat er dan nog overblijft, is met voorstellen naar buiten komen die zinnig lijken, maar uitblinken in behoudsgezinde symptoombestrijding.
Volgens de V-SB wordt de bevolking in haar taak binnen de parlementaire democratie -het controleren van van haar politieke vertegenwoordigers- nogmaals gedwarsdboomd door het wegvallen van verkiezingen. Nogmaals een stap achteruit voor de democratie waar het vandaag al lamentabel mee gesteld is in dit land. Hetgeen soms pejoratief 'verkiezingskoors' genoemd wordt, een klimaat waarbij politici de hete adem van de kiezer in hun nek voelen, is voor de V-SB net een democratisch gegeven. "Wanneer de regering het volk vreest, is er vrijheid." (Thomas Jefferson).
Daar waar sp.a de visie hanteert van de politicus als verlichte geest, de technocraat, die los moet staan van het in de ogen van SP.a 'domme klootjesvolk', pleit de V-SB voor een politiek systeem waar de taak van het volk meer is, dan louter controlerend: een basisdemocratisch systeem waarbij gestreefd wordt naar maximale participatie van de bevolking, om zo daadwerkelijk een maatschappijk project uit te voeren waarin de behoeften van de bevolking centraal staan, in plaats van, zoals nu, de behoeften van aandeelhouders en multinationals.
Niet enkel 'voor het volk', maar ook 'door het volk'.
