In het kader van de niet-partijgebonden Alliantie D19-20 kwamen op 19 december meer dan tweeduizend leden van burgerverenigingen, ngo's, landbouwersorganisaties en vakbonden in het centrum van Brussel samen in een poging om de Europese Top te blokkeren. In totaal blokkeerden ze allen samen vijf verschillende cruciale kruispunten die leiden tot de Europese wijk en die het verkeer in de hoofdstad, mede dankzij de politiediensten die het verkeer rond de kruispunten mee blokkeerden, danig in de war brachten. De organisatoren kozen ervoor om het openbaar vervoer niet in het gedrang te brengen om de burgers zoveel mogelijk verkeershinder te besparen. Ze lieten weten dat de blokkade immers niets vergeleken is met het blokkeringsbeleid dat de Europese Unie de lidstaten wil opleggen en dat de volledige soevereiniteit van de lidstaten teniet zal doen.

Met deze blokkade wilden de betogers duidelijk maken dat ze zich niet zomaar neerleggen bij de ongebreidelde besparingsdrift van de Europese Unie en met het soberheidsverdrag (Verdrag inzake Stabiliteit, Coördinatie en Bestuur), dat zo discreet mogelijk door de negen Belgische parlementen goedgekeurd wordt voor het eind van het jaar, en het Transatlantisch Vrijhandelsverdrag, dat nog steeds het voorwerp uitmaakt van voorzichtige gesprekken tussen de EU en de VSA. Zoals besloten werd door alle aanwezigen tijdens een openbare vergadering stuurden de organisatoren geruime tijd voor de Europese Top een brief naar Herman Van Rompuy, Elio Di Rupo en Karel De Gucht met de vraag een delegatie van de Alliantie te ontvangen, om naar de democratische verzuchtingen van de burgers te luisteren en om de gesprekken binnen de Top publiekelijk te maken. De Europese leiders hebben ervoor gekozen om de democratie naast zich neer te leggen door hierop niet te antwoorden. De Alliantie koos er dus voor om door te gaan met de geplande acties op 19 december, wat de enige mogelijkheid bleek te zijn om gehoor te vinden voor haar verzuchtingen.

Hoewel dit amper in de reguliere media ter sprake komt, is de inzet enorm. Het soberheidsverdrag dat op ons afkomt, en dat onlangs door de drie laatste Belgische parlementen goedgekeurd werd (telkens zonder zo goed als enig gemor van de 'progressieve' partijen), zal alle regeringen tot eindeloze besparingen veroordelen. Ook zullen alle goedkeurende staten in hun grondwet het streven naar een begrotingstekort van ten hoogste 0,5% van het BBP moeten vastleggen (de zogenaamde 'gulden regel', in plaats van de huidige 3%). Hierdoor verliezen ze elke mogelijke economische bewegingsruimte, gebaseerd op hun eigen economische klimaat, om investeringen en economische aanpassingen uit te voeren om hun economie op te krikken. Bovendien zullen de nationale begrotingen allen onder toezicht van de EU komen te staan, met financiële veroordelingen tot gevolg indien de EU hier niet tevreden mee is. Het hoeft niet gezegd te worden dat dit amper in de media ter sprake komt en dat het merendeel van de inwoners hier niet van op de hoogte zijn, laat staan dat zij hierover hebben kunnen beslissen bij referendum of na een maatschappelijk debat. Een democratie onwaardig, met goedkeuring van de progressieve partijen in de parlementen, die het nalaten om hiertegen te ageren.

Ook het Transatlantisch Vrijhandelsverdrag dat een vrijhandelszone tussen de EU en de VSA zal reguleren, zal een niet te voorziene schade aanbrengen aan de Europese burgers en werklieden. Multinationale ondernemingen en bedrijven zullen bijvoorbeeld zomaar gerechtelijke procedures tegen overheden kunnen aanvatten als ze vinden dat een welbepaalde regel (genomen in het belang van de burger) hun persoonlijke belangen aantast. Voorbeelden zijn legio: zo is de Amerikaanse vleesindustrie reeds van plan om de Europese regelgeving aan te vechten dat kippenvlees niet ontsmet mag worden met chloor (in de EU zijn hiervoor enkel water en stoom toegelaten). Of wat te denken van het in 160 landen, waaronder alle Europese, verboden medicijn 'ractopamine' dat door de Amerikaanse vleesindustrie gebruikt wordt als groeibevorderaar bij varkens en runderen? Regels in het belang van een bescherming van de Europese burger die de Amerikaanse industrie al van plan is aan te vechten aangezien deze een inbreuk vormen op de concurrentiekracht en de verkoop van Amerikaans vlees zullen bemoeilijken. Dit verdrag zal ook een enorme impact hebben op de Europese landbouwers die de invoer van goedkope Amerikaanse landbouwproducten uit de agro-industrie met angst tegemoet zien. En dit is slechts een greep uit de vele gevolgen die dit verdrag op de Europese burgers zal hebben, maar waarvan de meesten zich zelf niet bewust zijn.

Redenen genoeg voor een brede Alliantie van burgers om hun ongenoegen tegenover de EU te laten blijken en om directe democratie en inspraak van de bevolking te eisen vooraleer het te laat is. Na de blokkering van de verschillende kruispunten vervoegden de betogers zich nabij het Jubelpark, in de buurt van het afgebakende metrostation Schuman waar de Europese Top plaatsvond, voor een grote slotmanifestatie.

Ondanks alles en mede doordat een aantal andere cruciale kruispunten bewaakt werden door de politiediensten en niet toegankelijk waren voor de betogers kon de Top alsnog plaatsvinden. Toch kan de Alliantie beschouwd worden als een succesverhaal: het is de eerste keer dat zo'n brede burgerbeweging samenwerkt met verschillende vakbondscentrales (ACOD en ACV) en landbouwers in het kader van een gemeenschappelijk doel, vóór democratie, directe inspraak en vooral een andere en sociaal Europa van de mensen, niet van het geld. Het staat vast dat de Alliantie blijft bestaan en dat deze in de toekomst nog meer dan nodig zal zijn. Een oproep en visie die de V-SB meer dan steunt!

 

Een nieuwe stap richting goedkeuring van het soberheidsverdrag

Op vrijdag 20 december, een dag na de acties van de Alliantie D19-20, keurden het Waals Parlement en de Brusselse Hoofdstedelijke Raad op hun beurt het Europese soberheidsverdrag (zie hierboven) goed. Hetzelfde geldt voor het Parlement van de Franse Gemeenschap dat dit tijdens een buitengewone plenaire vergadering op 21 december goedkeurde.

In het Waals Parlement keurde een ruime meerderheid van de meerderheids- en oppositiepartijen het voorstel goed, met uitzondering van de onthouding van een enkel Ecolo-parlementslid. De Brusselse Hoofdstedelijke Raad keurde dit ook goed met uitzondering van tien tegenstemmen (vanuit de sp.a, 2 Ecolo, 1 PS en extreem-rechts). Het Parlement van de Franse Gemeenschap vormde hier geen uitzondering op. De overgrote meerderheid van de 'progressieve' parlementsleden keurden dit dus zonder meer goed. Voor de verschillende parlementen kwam er een delegatie van burgerbewegingen, het ABVV en het ACV samen om hiertegen te protesteren, tot in de Brusselse Hoofdstedelijke Raad toe waar een delegatie van de ACOD de PS-parlementsleden herinnerde aan de socialistische principes van het Charter van Quaregnon. Zonder succes. De hoop op een verwerping van dit verdrag lag sinds het begin bij de progressieve partijen, die - op enkele uitzonderlijke individuele tegenstemmen of onthoudingen na - hier openlijk voorstander van zijn en de soevereiniteit en toekomst van de burgers verkopen aan de Europese Unie.

Hiermee heeft België rekening gehouden met de wens van de Europese ministers: het soberheidsverdrag werd voor het eind van het jaar goedgekeurd, met dank aan de progressieve parlementsleden.