De laatste tijd lijken politici van verschillende partijen elkaar de loef te willen afsteken met het aankondigingen drastische besparingen in het overheidsapparaat. In Antwerpen kondigde burgemeester Bart De Wever (N-VA) met enige fierheid aan dat hij 1420 stadsambtenaren zou laten afvloeien om nieuwe investeringen te kunnen doen. Zijn woorden waren nog niet koud of Hendrik Bogaert (CD&V) liet weten dat de federale overheid nog beter deed en sinds 2008 maar liefst 5.000 federale ambtenaren schrapte. Eerder al had de Vlaamse Regering bij monde van Geert Bourgeois meegedeeld dat het aantal Vlaamse ambtenaren sinds 2009 met meer dan 6 % is verminderd. Bijna dagelijks kondigen politici van verschillende beleidsniveau’s aan hoeveel ambtenaren ze laten afvloeien.
Het ontslaan van ambtenaren is intussen een daad van ‘goed bestuur’ geworden en lijkt wel hét wondermiddel om de crisis aan te pakken. De vlotheid waarmee het snijden in het overheidsapparaat wordt geslikt, is natuurlijk te danken aan de volgehouden stemmingmakerij tegen de overheid. De afgelopen jaren hebben onder meer werkgeversorganisaties, economen en academici alles in het werk gesteld om de ambtenarij in een kwaad daglicht te stellen. In de neoliberale wereld waarin wij leven lijken ambtenaren wel een anachronisme geworden.
Maar waarvoor waren de ambtenaren nu eigenlijk nodig? Ambtenaren werken met het wettelijk kader dat de democratie heeft voortgebracht. Voor de behartiging van het algemeen belang gaan de ambtenaren om met de rechten en de plichten van de burgers. Ambtenaren horen ten dienste te staan van het volk.
Dat laatste wordt door de rechtse lobby anders geïnterpreteerd: ambtenaren horen ten dienste te staan van individuele burgers en bedrijven! Het wettelijk kader, de gelijke behandeling van burgers of het algemeen belang zijn immers voorbijgestreefde begrippen. Ondernemend Vlaanderen wil zo weinig mogelijk gehinderd worden. Ruimtelijke ordening, natuur- en milieuvergunningen, sociale wetgeving, mobiliteit, water, wonen, monumenten en landschappen … overal liggen ambtenaren op de loer om Vlaamse ondernemers te geselen.
Intussen zijn bijna alle Vlaamse partijen overtuigd van de overdaad aan ambtenaren, maar geen enkele politicus die openlijk durft te zeggen: hier gaan wij ons niet meer mee bezighouden. In Vlaanderen is er bijvoorbeeld geen enkele politicus die zegt: ruimtelijke ordening schaffen we af. Maar intussen wordt de ruimtelijke ordening volledig uitgehold en wordt het aantal ambtenaren zo zwaar teruggeschroefd dat de cowboys vrij spel krijgen.
De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) vraagt duidelijkheid van de Vlaamse partijen. Ofwel laat je zien waar je naar toe wil en schrap je in je beleid om de idealen van de neoliberale economie te realiseren, ofwel kies je voor stabiel beleid met een efficiënt en gemotiveerd ambtenarenapparaat ten dienste van het volk. De V-SB kiest ondubbelzinnig voor dat laatste. Dit wil niet zeggen dat alles bij het oude moet blijven. Het ambtenarenapparaat kan efficiënter werken, onder meer door kostelijke consultantopdrachten aan banden te leggen of het ‘outsourcen’ terug te dringen.
