Een bedenking door Jef Turf, voormalig Vlaams ondervoorzitter KP.

 

Met de N-VA-zege van 14 oktober is een nieuwe stap gezet naar Vlaamse zelfstandigheid. Die stap verheugt mij, maar niet zonder gemengde gevoelens omdat het Vlaanderen dat de N-VA wil niet overeenkomt met mijn linkse democratische overtuiging. De N-VA staat sociaal-economisch aan de rechterzijde en is op dat gebied een natuurlijke bondgenoot van de Open VLD. Als enige partij pleit zij bovendien voor een nieuwe kerncentrale. Wie mijn geschiedenis kent weet dat dit voor mij onverteerbaar is, omdat weer een nieuwe centrale in Doel in de buurt van de grootstad Antwerpen een bestendige bedreiging betekent voor heel Vlaanderen. Dit is geen loze bewering: ik weet waarover ik spreek. Ik wens geen Vlaamse radioactieve zelfstandigheid.

 

Dit gezegd zijnde moet die nieuwe stap naar Vlaamse zelfstandigheid gevolgd worden door een verdere, beslissende stap wellicht in 2014. Dat kan niet gebeuren uitsluitend door een verdere groei van de N-VA-aanhang, ook al is die nodig. Ook ter linkerzijde moet meer aansluiting gevonden worden voor een confederaal project. De progressieve flaminganten hebben tot hiertoe te weinig argumentatie gebruikt naar ‘de socialisten’ toe, er leeft in die middens ook wel enige gevoeligheid voor Vlaamse zelfstandigheid, maar vrees voor rechts houdt hen weg om te schuilen onder de driekleurige paraplu van de PS.

Het is die vrees die moet gecounterd worden.

 

Men moet duidelijk maken dat zelfbeschikking een noodzakelijke voorwaarde is om tot een links progressief Vlaanderen te komen.

In de huidige situatie wordt dit sterk afgeremd en is de rechtse tendens overheersend. Waarom? Omwille van de arrogante Franstalige houding en de beoogde gebiedsuitbreiding naar

Vlaams-Brabant toe. Omdat de Vlaamse socialisten bescherming zoeken in Wallonië. Omdat de Vlamingen teveel gedwongen worden tot ‘solidariteit’ terwijl hun eigen keuken moet besparen. Omdat de huidige immigratiepraktijken tot onhoudbare toestanden leiden. Omdat 15% van onze bevolking in armoe leeft.

Dit alles versterkt uiteraard de rechtse tendens. Die kan alleen omgebogen worden door zelfbeschikking, zij het in de vorm van een co-federatie.

 

Het is dit België dat Vlaanderen rechts maakt. Het is zelfstandigheid die links en alle progressieven nieuwe kansen zal geven.

 

 

Jef Turf